Држава на апсурди - Апсурдонија

Сега, чија е одговорноста што во нашата држава растат: омразата, национализмот, фрустрациите, предрасудите, навредите...?
Се обележуваат области и територии со што поголеми споменици, верски објекти, знамиња...?
Не важат, не се спроведуваат законите?

Ми се случи да го гледам преност на фудбалскиот  натпревар помеѓу Тетекс и Шкендија.
Што да ви кажам како коментар?
Се работи за натпревар од „прва“ македонска лига, а мене ми личеше како натпревар од некоја дива, неорганизирана лига.
Имаше што да се види и што да се слушне: навреди по етничка и религиозна основа, патриотизам од дното на грлото, дивјаштво и глупост.
Немаше спорт, немаше футбал.

Па добро, нели некој во државава сноси одговорност за работите што ги прави или не ги прави?
Не викам дека ексцеси не се случуваат на спортските борилишта во светот, ама, кај нас тие се правило, на секој натпревар иста слика. И не мора опонентите да се од друга религија или етникум, доволно е да се од друго населено место.
Така, на скопјаните им посакуваме Скопје да се руши и цело Скопје да „пуши“, за расчистување со албанците препорачуваме етничко чистење - само мртви се добри, освен тоа и порачуваме да разберат тие клети „шиптари“ дека „македонско име нема да загине“ дури и на натпревар на кој игра македонската репрезентација со понекој  етнички албанец во својот состав. Со сигурност тврдам дека албанците имаат соодветни и пропорционални „желби и пораки“ во однос на македонците.

Одговорност сноси тој што организира разни настани, тој што треба да обезбеди услови за безбедност и професионализам. Одговорност сноси и тој што треба да реагира после некој ексцес за тој другпат да не се повтори. Сите овие другарчиња си земаат плати, си држат функции а не ја завршуваат работата.

Сега предлагам да го прочитате и овој допис: http://www.dnevnik.com.mk/default.asp?ItemID=711DFCD9162A7146956A817698803F33
Тука ќе прочитате како би требало да ја организираме државата, и спрема што да се стремиме.
Туку, мене не ми е јасно: Кој треба да ги спроведува законите во државата?

Живееме во држава на апсурди и негогичности.
Но, по се изгледа, го заслужуваме тоа.