Поповски брани нешто што не може да се одбрани со помош на демагогија. Самиот кажува дека постапката на Иванов со аболиција на 56мина обвинети за злоупотреби и криминал не придонесе кон смирување, туку ја влоши состојбата во државата, но не смета дека тој треба да понесе одговорност за таа своја постапка затоа што „имал добри намери“, дури го оправда со изреката дека „понекогаш патот до пеколот е поплочен со добри намери“. Што ни кажа всушност ова „човече“? Дека Иванов не води во пеколот, но неговите намери се добри? Која глупост е ова? Па од Претседател на држава се очекуваат мудри одлуки, како и искреност и одговорност во случај на направени грешки. Ако за да се биде Претседател е доволно да само да се имаат добри намери, тогаш секој втор човек би можел да биде Претседател. Демагогија. Поповски е многу паметно, но уште повеќе рассипано човече.
No comments:
Post a Comment