Политичарите се итри и перфидни, тие го држат простиот и наивен народот во економско ропство. Прв чекор кон промена на ваквата ситуација е нејзиното осознавање и осознавање на причините кои доведоа до неа - поставањето анамнеза, па поставање дијагноза. Непризнавањето на фактите дека мнозинството луѓе не размислуваат со сопствениот интелект (едноставно ставени се во позција да немаат време да го прават тоа; туку со нив се манипулира преку медиуми и со уцени во однос на материјалната егзистенција) ќе ги остави состојбите такви какви што се.
Со самото тоа што луѓето кои критикуваат се ставаат на друга страна од народот (а и тие луѓе се народ, и тие живеат во оваа општествена заедница) се открива фактот дека ова наше општество се деградира, народот веќе не е хомоген и не е единствен; луѓето (граѓаните) не исти пред законот и пред институциите; општественото богатство (во нашиот случај - сиромаштија) не се распределуваат подеднакво.
Значи, кога кажувам дека народот е прост - констатирам состојба која сакам да ја променам, а не навредувам. Навредувањето не е продуктивно. И зарем би се навредувал себеси? И јас сум народ.
No comments:
Post a Comment