Еднаш додека човекот берел дрва во планина му се доближил избеган коњ. Човекот го зауздал коњот и го одвел дома. Во селото разгласил дека нашол коњ и дека го чека сопственикот, за да му го врати. Половина од селаните се изредија во куќата на човекот докажувајќи дека коњот е нивен, но никој од нив не знаеше да каже точно како коњот беше обележан. Коњот остана кај човекот, тој почнал да работи користејќи го и почнал да заработува.
Другите луѓе му завидуваа на човекот и говореа: - Види го! Нашол коњ! Па тој го украл! И не само што го украл, туку и газдата на коњот го убил. А сега, демек, чека да се јави газдата!
Еднаш синот на човекот го јавал коњот, се залетал и паднал од него. Толку тешко се повредил што до крајот на животот останал инвалид и одвај можел да се движи.
Луѓето се ситеа и говореа: - Видовте ли? Излезе правдината на видело! Нашол коњ!!! Ете, Господ го казни!
За кратко време почнала тешка војна, поголемиот дел од военоспособните отидоа на фронт и веќе не се вратија. Синот на човекот не беше военоспособен и остана дома.
Луѓето чии синови и ќерки загинаа..................................................“
Луѓе, живејте ги своите животи, гледајте да постигнете значајни работи. А ако некој околу вас успева во нешто - поддржете го и радувајте се заедно со него.
Какви луѓе би сакале да имате околу себе? Успешни или неуспешни? Среќни или несреќни?
Ако ги понижувате и ги исмевате луѓето околу себе, не значи дека сте направиле нешто значајно во вашиот живот и дека сте „подобри“ од тие луѓе. Тоа значи дека вие сте одзеле, или се обидувате да обезвредните нечија вредност, успех или среќа. Со тоа се осудувате себеси на живот во опкружение на несреќни и неуспешни луѓе. Тоа ли ве прави среќни?
Ако е така, вие сте исклучително болна личност.
No comments:
Post a Comment