Што да се
прави кога плитките умови сакаат лесна (плитка) забава, не сакаат да се „замараат„,
не сакаат да размислуваат премногу, туку, сакаат да се „ладат„? Кој може да не им
го дава тоа што тие го сакаат, кога тоа е исплатливо? Да се обидуваш да правиш нешто
друго значи да се осудиш себеси на вечна борба, непризнатост и чувство на горчина.
Што да се прави кога во општеството не се изградени уметнички еталони и стандарди, како што не се изградени ни морални и етички стандарди во секојдневното битисување на Македонецот?
Што можеш да направиш за да ги смениш работите како поединец, кога дури и тие што ти ги сметаш дека ја бијат истата битка, на твоја страна, за коишто сметаш дека ги разбираат повисоките вредности во животот и во уметноста, се купуваат и се продаваат за неколку златници?
Ништо. Можеш само да се чувствуваш „смотан„ и „глуп„, или барем „неразбран„ затоа што не си бил, и не си снаодлив за да процениш на каде дува ветерот, за да се прилагодиш, за да не ти дува в лице, за да не те обара, и за да не ти одзема од животот.
Што да се прави кога во општеството не се изградени уметнички еталони и стандарди, како што не се изградени ни морални и етички стандарди во секојдневното битисување на Македонецот?
Што можеш да направиш за да ги смениш работите како поединец, кога дури и тие што ти ги сметаш дека ја бијат истата битка, на твоја страна, за коишто сметаш дека ги разбираат повисоките вредности во животот и во уметноста, се купуваат и се продаваат за неколку златници?
Ништо. Можеш само да се чувствуваш „смотан„ и „глуп„, или барем „неразбран„ затоа што не си бил, и не си снаодлив за да процениш на каде дува ветерот, за да се прилагодиш, за да не ти дува в лице, за да не те обара, и за да не ти одзема од животот.
Никој од нас не избира каде ќе се роди.
Но никој од нас нема ни причина, не, не - да не си оди.
Еве бегам од свој дом јас, еве ме бегам јас.
Гледај ме бегам јас.
Еве ме бегам јас, гледај ме бегам јас
и се што имав оставам.
Сè е срушено, сè разурнато.
Гледај, колку тажна судбина!
Јас одам преку сè, одам преку седум реки, морам.
Гледај ме бегам јас.
Да, да, да, а тука има проблем со вистината -
со неа бегам јас,
со ранета, со ранета душа, душа.
В душа сум најјак, но сега срце чука
и помислата на тоа
ме одбива - од тука бегам јас.
Еве ме бегам јас и сè што сум имал, оставам.
Јас верувам во чесноста и совеста,
но еве бегам јас.
Еве бегам од тука, срце посилно чука.
А гледам само празнина:
празни очи, празна душа, празно срце, празна судбина.
Празни очи, празна душа, празно срце -
само солзи крв и прашина!
И само солзи крв и прашина!
А мислиш: "Има само една вистина" - Не верувај!
Во душата секој си има своја приказна, нераскажана.
Еве ме, јас бегам во црно.
Срце - собрано ко зрно.
Душа ко згазена птица.
Живот по воена скица.
Еве бегам јас, еве бегам јас.
Гледај мe, бегам јас - еве мe бегам јас.
Еве бегам јас, гледај мe бегам јас.
Еве мe бегам јас - гледај мe, бегам јас.
Еве бегаме, еве нè - ние бегаме.
Еве нè, бегаме.
Еве мe, бегам јас.
04.2011
Толку оригинално кажано штп неможе поточно да биде. Во сето тоа се наогам и јас. Се поради толку ниската свест, не сум во состојба да објаснам обична работа со која секојдневно се среќаваме. Власт тоа е само машина, а не луге што поседуваат ум и разум.
ReplyDelete